معایب زنگ زدگی آهن و فلزات و عواقب زنگ زدگی آهن

معایب زنگ زدگی آهن و فلزات و عواقب زنگ زدگی آهن

همانطورکه در مطالب قبلی خواندیم آهن و تمامی فلزات با مرور زمان دچار

زنگ زدگی می شوند.

علت این زنگ زدگی قرار گرفتن آهن در مجاورات با هوا می باشد که مولکول ها و

ذرات آهن با ذرات اکسیژن واکنش می دهند و در نتیجه باعث زنگ زدگی آهن می شود…

زنگ اکسید آهن است که معمولا اکسید قرمز در واکنش های آهن و اکسیژن

در حضور آب یا رطوبت هوا ایجاد می شود. شکل های مختلف زنگ هر دو

به صورت بصری و با طیف سنجی قابل تشخیص هستند و در شرایط مختلف

شکل می گیرند. زنگ شامل اکسید هیدراته آهن

(III) Fe2O3 · nH2O و آهن (III) اکسید هیدروکسید (FeO (OH)، Fe (OH) 3) است.

با توجه به زمان کافی، اکسیژن و آب، هر جرمی آهن در نهایت کاملا زنگ می شود

و تجزیه می شود. زنگ سطحی پوسته پوسته و نرم است و بر خلاف

شکل گیری پاتینا بر روی سطوح مس، هیچگونه حفاظتی برای آهن پایه ای ندارد.

زنگ زدگی اصطلاح رایج برای خوردگی آهن و آلیاژهای آن مانند فولاد است.

بسیاری از فلزات دیگر از خوردگی مشابهی برخوردارند، اما اکسیدهای

حاصل معمولا به نام زنگ نیستند.

اشکال دیگر زنگ زدگی، مانند واکنش بین آهن و کلرید در محیط محروم از

اکسیژن وجود دارد. یک آینه ای که در ستون های بتونی زیر آب استفاده

می شود که زنگ سبز را تولید می کند. اگر چه زنگ زدگی به طور کلی

یک جنبه منفی از آهن است، یک شکل خاص زنگ زده، به نام “زنگ پاکسازی”،

باعث می شود که جسم یک پوشش نازک از زنگ را در بالای صفحه قرار داده و

اگر در رطوبت نسبی نگه داشته شود، “پایدار” لایه حفاظتی به آهن زیر،

اما نه به میزان دیگر اکسید، مانند آلومینیوم