شیرهای هیدرولیک و شیرهای کنترل جهت

شیرهای هیدرولیک و شیرهای کنترل جهت

شیرهای هیدرولیک ارتباط بین سیال هیدرولیک ، فرمان های کنترل و عملگرهای

هیدرولیک را برقرار می نمایند و برای کنترل مقدار جریان و جهت و فشار سیال مورد

استفاده قرار می گیرند.

برای تنظیم و یا تحریک این شیرها از انواع فرمان های کنترل بصورت مکانیکی و دستی

و هیدرولیکی و نیوماتیکی و الکتریکی استفاده می شود.

عملکرد شیر می تواند با تغییر مکان اجزاء کنترل کننده باشد.

بطورکلی شیرهای هیدرولیک به سه دسته تقسیم می شوند :

1.شیرهای کنترل جهت

2.شیرهای کنترل فشار

3.شیرهای کنترل جریان

شیرهای کنترل جهت :

این نوع شیر وسیله ای است که یک فرمان خارجی را دریافت می کند(این فرمان

می تواند مکانیکی ، الکتریکی و هیدرولیکی یا نیوماتیکی باشد) و جریان سیال

عبوری ازشیر را قطع نموده یا تغییر جهت می دهد و یا به تانک تخلیه می نماید.

شیرهای کنترل جهت همانطور که از نام آنها مشخص است جهت حرکت سیال را کنترل

می کنند و در مدارهای هیدرولیکی برای عملکردهای زیر استفاده می شوند:

-کنترل جهت حرکت عملگر

-انجام دادن عملکردهای کنترلی منطقی ( OR و AND )

شیرکنترل جهت چهار مشخصه به شرح زیر دارد:

جهت چهار مشخصه شیرکنترل جهت 

مشخصه 1: تعداد دهانه های شیر : این دهانه ها که ممکن است دو، سه

چهار یا پنج دهانه باشند که باعث اتصال شیر به اجزاء دیگر می شوند.

معمولا خط فشار یا سیالی که از پمپ آمده به دهانه P و تخلیه به تانک

به دهانه T شیر متصل می شوند.

مشخصه 2: تعداد موقعیت ها : شیر در هر موقعیت ، ارتباط دهانه ها را از

داخل شیر تغییر می دهد. بعضی شیرها ممکن است دو یا سه موقعیت داشته

باشند و در بعضی از شیرهای پیچیده خاص بیش از شش موقعیت وجود دارد.

مشخصه 3 : مکانیزم داخلی شیر : این مکانیزم می تواند شامل یک سوپاپ ، یک ساچمه

یک اسپول لغزنده و یک شیرچرخشی و یا یک دیسک چرخشی باشد که باعث

اتصال دهانه های مختلف در هر موقعیت شیر می شود.

مشخصه 4 : نحوه تحریک شیرها : معمولا موجب قرارگیری شیر در یک موقعیت

مشخص می شود.