از فرهنگ غیر ایرانی چه میدانید ؟

از فرهنگ غیر ایرانی چه میدانید ؟

زمانی که «انسان و فرهنگ شناسی» صفحات فرهنگ های غیر ایرانی خود را یک به یک

می گشود، به ویژه برای نخستین بار در میان نظام های رسانه ای جایگاه های ویژه ای را به

فرهنگ هایی که کمتر به آنها در این دیار اهمیتی داده شده است، به ویژه فرهنگ های شرقی،

می داد، بسیاری بر آن بودند که این کار، کاری جدی نیست، و بهتر است ما صرفا بر

«فرهنگ خودمان» متمرکز شویم.

از فرهنگ غیر ایرانی چه میدانید ؟

بسیاری حتی از این نیز پیشتر می رفتند و بر آن بودند که چه بهتر

و چه علمی تر که مرزهای میان رشته ها و شاخه های مختلف علمی در علوم انسانی و اجتماعی

را کم رنگ نکنیم، همان طور که اصرار داشتند مرز میان علم و به گفته آنها «حوزه های غیر علمی»

یعنی همه اشکال دیگر شناخت از شناخت مردم عادی گرفته تا رسانه ها، مطبوعات،

اینترنت و غیره، مخدوش نشود و باز اصرار بر اینکه سلسله مراتب ها میان دانشجویان و «اساتید»

زیر پا گذاشته نشود و دانشگاهیان و غیر دانشگاهیان گرد هم نیایند و «چهره ها» با دیگران

و به خصوص جوانان «ناشناس» همراه نشوند.

تاریخ تاسیس انسان شناسی و فرهنگ :

امروز بیش از پنج سال پس از تاسیس «انسان شناسی و فرهنگ»، رشد این شبکه و تاکید

و اصرار آن بر پرهیز از همه این «باید» های به ظاهر عقلانی، همگان را واداشته است تا به

موفقیت این شبکه اذعان داشته باشند. آنچه ما از ابتدا با عنوان خط مشی خود اعلام کردیم

یعنی پرهیز از ایدئولوژی زدگی، سیاست زدگی، اندیشیدن در قالب های کلیشه ای و مقطعی،

پرهیز از ایجاد محافل از هر نوع آن، صادق بودن با خوانندگان و همکاران خود، از میان برداشتن

سلسله مراتب ها و مرزبندی های تصنعی، فکر کردن و تحلیل در محیطی واقعا بین رشته ای که

جایگاه و پایگاهی باشد به ویژه برای جوانان که کار خود را در عرصه عمومی قرار دهند و به فرهنگ

خودی و به شناخت از فرهنگ های دیگری امکانی واقعی و عمق هر چه بیشتری بدهند، هر روز

ثمرات بیشتر خود را نشان می دهد.

این مهم از طریق ویژه نامه ها به عنوان یک راهبرد علمی واقعی پیگیری شد. ویژه نامه جایی بود که

همه علاقمندان می توانستند و می توانند زیر نظر متخصصان یک حوزه شروع به کار و تحقیق کرده و

منابعی قابل اهمیت در یک زمینه خاص پدید آورند؛ منابعی برای ایجاد علم نه در قالب های تصنعی و

هر چه بیش از پیش بی ارزش شده دستور العمل دانشگاهی، خشک و بدون خواننده

(همچئن اعلب مجلات به اهر علمی) –های علمی بلکه در قالب های زنده فرهنگ های در حال

جوشش و زندگی پر توان آنها.

بدین ترتیب بود که حوزه های مختلفی تعریف شدند و در هر یک

ویژه نامه ای، یک سردبیر، یک ویراستار علمی و گروه بزرگی از متخصصان و علاقمندان را گرد آورد تا

در باره آن موضوع در فرصتی کافی بیاندیشند و بنویسند و کار خود را به بهترین شکل ممکن با توجه

به امکانات ما و به اصل رایگان بودن مطلق مطالب «انسان شناسی و فرهنگ» ارائه دهند. هم اکنون

نیز بیش از ده ویژه نامه در حوزه های مختلف در حال تدارک هستند که در فرصت مناسب و پس از

رسیدن به شکل و محتوایی قابل عرضه، منتشر خواهند شد.

از فرهنگ غیر ایرانی چه میدانید ؟