آجرهای نسوز-خواص عمومی آجرهای نسوز

آجرهای نسوز-خواص عمومی آجرهای نسوز

مراحل توليد نسوزها تقريباً مشابه آجرپزي مي باشد لذا در اين مبحث به شرح مختصري در اين زمينه اكتفا خواهد شد. . تهيه مواد اوليه و اختلاط آنها: مواد اصلي و عمدهاي كه در ساخت نسوزها به كار مي روند عبارتند از : اكسيدهاي سيليسيم، آلومينيوم، منيزيم، كلسيم، كروم، زيركونيم، كربن و… . مواد اوليه را آسياب كرده و سپس دانه- بندي مي کنند. مرحله دانه بندي از اهميت ويژه اي برخوردار است. زيرا اگر دانه ها ريز و درشت باشند طوري كه فضاهاي داخلي بين يكديگر را كاملاً پر كنند، جسمي يكپارچه با وزن مخصوص بالا ولي تخلخل كم بدست مي- آيند . بنابراين تحمل انبساط ناشي از حرارت داخل كوره ها را نخواهد داشت و در آن ترك ايجاد مي شود. لذا در ساخت نسوزها از دانه هاي درشت تر استفاده مي كنند. .2 آماده سازي مواد: درشت دانه بودن نسوزها سبب كاهش چسبندگي دانه ها به يكديگر مي شود. بنابراين ماده حاصل در مقابل نيروهاي سايش و ضربه موجود در كوره مقاوم نخواهد بود . جهت رفع اين مشكل مقداري چسب به مواد اوليه نسوزها اضافه ميكنند . اين چسب ها بايد طوري انتخاب شوند كه نقطه ذوب نسوز را پايين نياورند. از خاك نسوز يا خاك رس پخته و خرد شده ميتوان به عنوان ماده چسبنده استفاده كرد. .3 شكل دادن به مواد اوليه: امروزه از ماشين هاي مختلف نظير دستگاه هاي پرس با فشار زياد، براي شكل دادن به نسوزها استفاده مي كنند. .4 خشك كردن نسوز: در اغلب كارخانه ها از تونل هواي گرم براي خشك كردن نسوزها استفاده مي كنند . اين عمل بايد طوري انجام شود كه در سطح خارجي و درون نسوزها به طور يكنواخت خشك شود. .5 پختن نسوز: پس از خشك كردن، نسوزها را به كوره برده و ميپزند. دماي كوره پخت معمولاٌ بيشتر از هدماي كور اي است كه نسوز قرار است در آن به مصرف برسد. نسوزها پس از خروج از كوره، به تدريج خنك شده و آماده مصرف مي شوند.

خواص نسوزها

خواص نسوزها با توجه به محل مصرف و ميزان حرارتي كه بايد تحمل كنند، متفاوتند . برخي از خواص عمومي نسوزها كه در اكثر آن ها مشترك است به قرار زير ميباشد : – نسوزها مقاومت بالايي در برابر سايش، ضربه، فشار و تأثير مواد شيميايي دارند. – مواد ديرگداز معمولاً نقطه ذوب مشخصي ندارند و غالباً در يك دامنه دمايي كم و بيش باريك، ذوب يا نرم ميشوند . در نتيجه به جاي بيان يك نقطه معينذوب ، دماي نرم شدن آنها اندازه گيري ميشود. دماي 1580 درجه سانتيگراد پايينترين درجه آغاز خميري شدن نسوزهاست ( . افزايش ميزان سيليسيم در مواد اوليه نسوزها، پايداري حرارتي آنها را افزايش مي دهد ). – نسوزها در مقابل تغيير حرارت هاي ناگهاني و شوك هاي حرارتي مقاومند. – اين مواد پايداري بالايي در برابر انقباض و انبساط هاي ناشي از تغيير دما در كوره ها دارند.