چهارشنبه سوری آخرسال در ایران (قسمت دوم)

چهارشنبه سوری آخرسال در ایران (قسمت دوم)

در قسمت اول این مقاله درمورد مفهوم جشن چهارشنبه سوری و ریشه آن بحث کردیم و

توضیحاتی برای آشنایی با آن بیان کردیم.

حال در این مطلب میخواهیم درمورد قسمت های مختلف این جشن صحبت کنیم.

در شاهنامه فردوسی نیز به این جشن توسط فردوسی اشاره شده است که نشان دهنده ی

کهن بودن این جشن است. مراسم سنتی ای که در این جشن انجام میشود ، از دیرباز در فرهنگ ملی

مردم ایران بوده است و امروز نیز زنده نگهداشته شده است.

آیین ها و رسومات چهارشنبه سوری : 

افروختن آتش : عنصر بنیادی این جشن آتش است.در این جشن در،  تمامی شهرهای

ایران آتش هارا به دو روش روشن میکنند ، یکی بطور سه کپه که سمبل سه پند بزرگ ایران

از زمان زرشت است ، یعنی : گفتار نیک ، رفتار نیک ، کردار نیک ویا بصورت هفت کوپه

که نماد هفت امشاسپدان است روشن میکنند.

قاشق زنی : در این رسم که بسیار رسم جالبی هست ، پسران و دختران جوان روی خود را

بوسیله ی چادری میپوشانند و به سمت در دوستان و آشنایان خود میروند و با قاشق به کاسه میزنند

و با شنیدن صدای آن ، صاحب خانه در را باز کرده و درون کاسه هایشان را با مقداری شیرنی ، شکلات

و آجیل و… پر میکنند. این آیین نماد و نشان از ارواح مردگانی هست که به عقیده مردم در آخرین

روز از چهارشنبه سال به کنار خویشاوندان خود آمده اند و بازماندگان آنان به نشان برکت و روزی

ظرف آنان را پر میکنند.در واقع قاشق زنی استفاده ارواح از زبان بدن بجای حرف زدن است.

فال گوشی و گره گشایی : این مراسم یکی از بامزه ترین و جالب ترین بخش های مراسم

جشن چهارشنبه سوری است.

در این مراسم دختران دم بخت پشت به دیواری می ایستند و نیت میکنند و سپس

به سخنان رهگدران گوش میدهند و از تفسیر حرفای آنان پاسخ نیت حود را دریافت میکنند.

آجیل مشکل گشا : در پایان مراسم ، همه به خانه یکی از خویشاوندان که معمولا بزرگ خاندان

است جمع می شوند و مشغول خوردن آخرین دانه های نباتی همچون ، تخمه هندوانه ، تخمه کدو ،

فندق ، پسته و… میشوند و ابتدا آن ها را روی آتش مقدس بوداده و با نمک میخورند .

مردم معتقدند که هرکس از این آجیل بخورد نسبت به بقیه مهربون تر میشود و از هر کینه و

دشمنی به دور است. اصطلاح نمک گیرشدن نیز در عصر امروز از همین آیین گرفته شده است.