مخلوط ساز-بتونیر-میکسر-بچینگ پلانت

مخلوطساز یا بچینگ پلانت در حقیقت هستهٔ اصلی یک ایستگاه تولید بتن را تشکیل میدهد. مخلوطساز با استفاده از پمپ های تعبیه شده بر روی دستگاه سیمان را سیلو و سنگدانه ها را از دپو، با نسبت های مشخص به داخل دیگ بتن ریخته و با استفاده از پمپ آب، مقدار معین عبوری از کنتور آب را نیز به داخل دیگ هدایت کرده، در دیگ این مواد با یکدیگر ترکیب شده و از قسمت تخلیه به داخل مسیر همزن ریخته می شود. ظرفیت تولیدی مخلوط سازها بر اساس حجم دیگ آن بیان میگردد. سه مدل متداول، بچینگ پلانت های با حجم دیگ ٪۰٫٪ ،۰٫۵ و۱ متر مکعب میباشد.

دپوی سنگدانه ها

از نظر اصطلاح معمول در کارگاه ها، سنگدانه های مورد استفاده در تولید بتن به سه گروه ماسه، شن نخودی و شن بادامی طبقه بندی می شوند. در ایستگاه تولید بتن هر یک از این مصالح باید کاملا جدا از یکدیگر ذخیره گردند. در هنگام ساخت بتن، اختالط سنگدانه ها با نسبت دقیق و مشخصی صورت میگیرد. در مناطق سردسیر سنگدانه ها را در سیلوی ویژه ای نگهداری می کنند تا از سرد شدن مصالح و یخ زدگی آنها جلوگیری شود. اما به طور معمول سنگدانه ها به صورت دپو شده و در کنارهٔ ایستگاه انباشته می گردند. برای جدا نمودن سنگدانه های مختلف از دیوار حایل استفاده میشود. این دیوارهای حایل در قسمت پشت بچینگ پلالنت به صورت شعاعی احداث می شوند تا بتوانند حداقل سه ناحیهٔ جداگانه برای دپوی ماسه، شن نخودی و شن بادامی فراهم کنند. مقادیر شن و ماسه مورد نیاز با استفاده از دراگ الین به سمت سامانه پیمانه کن منتقل میشود. دراگالین جرثقیل ثابتی است که بر روی دستگاه بچینگ پلانت نصب شده و با استفاده از دکل خود تا شعاع قابل توجهی توانایی حمل مصالح به بچینگ پلانت را دارد.

سیلوی سیمان

برای نگهداری سیمان مورد استفاده در ساخت بتن مورد استفاده قرار می گیرد. به شکل استوانه های نسبتاً بلندی هستند که بر روی پایه هایی بتنی نصب می شوند. ظرفیت سیلوهای متداول سیمان در ایران 3000 تن می باشد. تعداد سیلوهای موجود در ایستگاه تولید بتن به میزان تولید بتن در آن کارگاه بستگی دارد.