تاريخچه آجر و ضرورت استفاده از آجر ها در صنعت

آجر يا آجور (معرب آگور بابلي - Brick )از قديمي ترين مصالح ساختماني دست ساز بشر است. مي توان حدس زد كه هنگامي كه گل موجود در كنار اجاق هاي انسان هاي اوليه در اثر آتش پخته شده و محكمتر از گل هاي ديگر مي شد، آنها به پختن گل و ساخت آجر پي بردند. فن استفاده از آجر از آسياي غربي به مصر، هندوستان و ديگر نقاط جهان منتقل شده است. در ايران نيز بقاياي كوره هاي آجرپزي در شوش و تپه هاي سيلك كاشان كه قدمت آنها به بيش از 6000 سال پيش ميرسد، مشاهده شده است. آجر در معماري سنتي ايران جايگاه ويژه اي داشته و هر جا كه خاك مناسب در دسترس بوده، آجرپزي و مصرف آن معمول گرديده است. امروزه نيز با وجود مصالح نوين بسياري كه توليد شده است، آجر هنوز هم مورد توجه بسياري از مردم و دست- اندركاران صنعت ساخت و ساز كشورمان است.

آجر از جمله مصالحي است كه با وجود گذشت چندين قرن از پيدايش آن، هنوز كهنه نشده و همراه با زمان پيش مي رود . شكل ظاهري، رنگ و بافت آجر سبب شده است كه بنايي كه با آن ساخته مي شود جزيي از طبيعت محسوب شود . همچنين خواص مطلوب آجر موجب گرديده كه از مراحل اوليه ساختمان سازي تا مرحله نهايي بتوان از آن استفاده كرد. از آن جمله مي توان به موارد زير اشاره كرد: - استفاده از آجر در پي سازي و ديوار باربر به علت مقاومت فشاري مناسب. - استفاده در تيغه چيني و نماسازي به علت مقاومت در برابر دما و رطوبت. - استفاده در كف سازي به سبب مقاومت سايشي مناسب. - ابعاد كوچك، حمل آسان و سهولت كاربرد آجر امكان اجراي دهانههاي وسيع به صورت قوس، طاق و گنبد را به وسيله آن فراهم ميكند. - ساخت پله، المان هاي تزئيني و...