لحيم كاري با هويه

لحيم كاري با هويه

لحيم كاري به روش هويه قديمي ترين روش لحيم كاري است. اتصال بسياري از جواهرآلات و ظروف كه در

زمره آثار باستاني محسوب مي شوند به كمك اين روش انجام شده است.

در اين روش ذوب ماده لحيم توسط فلز داغ انجام مي شود. به اين قطعه فلزي هويه مي گويند.

همان طور كه  مالحظه مي شود هويه عالوه بر تأمین حرارت مي تواند به حركت مذاب در سر تا سر اتصال و

نفوذ آن به درون درز اتصال كمك نمايد.

 

 

انواع طرح اتصال در لحیم کاری با هویه 

همانند چسب كاري براي اتصال فلزات به كمك لحيم كاري، نياز به ايجاد يك طرح اتصال قبل از انجام

لحيم كاري مي باشد. انتخاب طرح اتصال به گونه اي بايد باشد كه عالوه بر شكل مناسب چسبندگي و

مقاومت مناسب نيز به همراه داشته باشد. در  برخي از طرح هاي اتصال رايج در لحيم كاري آورده شده است.

تميز كاري سطح اتصال لحیم کاری:

سطح اتصال را بازبيني نماييد، اگر سطح چرب يا زنگ زده باشد بايد با استفاده از يك فالكس فعال سطح

را آغشته نماييد. در غير اين صورت با كمك سنباده زنگ زدگي و با كمك پارچه آغشته به الكل، چربي ها را بزدایيد.

 

 

كنترل تميزي نوك هويه:

نوك هويه را با چشم كنترل كنيد. اگر اثري از آلودگي زنگ زدگي، چربي و … مالحظه شد، با ماليدن نوك

هويه درون فالكس فعال و يا كشيدن پارچه آغشته به فالكس مايع عمل تميزكاري را انجام دهيد.

گرم كردن هويه:

براي اطمينان از گرمايش كافي هويه، نوك آن را به آلياژ لحيم بچسبانيد. در صورت توليد قطرات مذاب،

دماي هويه مناسب است. در صورتي كه لحيم مذاب دود كند و تيره رنگ شود دما بيش از اندازه است و

بايد هويه كمي خنك شود.

 

 

 مونتاژ قطعات:

در اتصال ورق ها براي ثابت نگه داشتن لبه هاي اتصال بايد قبل از لحيم كاري فواصل مناسبي از قطعه را

با ريختن اندكي مذاب لحيم به يكديگر اتصال داد تا در هنگام اجراي لحيم كاري محكم در جاي خود بماند.