راه هاي سرويس و معابر بين نقاله ها

راه هاي سرويس و معابر بين نقاله ها

جاييكه راه هاي سرويس و معابر دسترسي مياني به صورت موازي و يا در زير نوار نقاله باشند،

مناطق خطر بايد غير قابل دسترس  بيان مي شوند.

 الزامات ايمني در بخش 4 بوده و بايد از بروز خطرات سقوط قطعات نوار نقاله و يا بارها جلوگيري شود.

اين اقدامات فقط وقتي مي تواند به درستي به كار گرفته شود كه معابر به خوبي و به وضوح مشخص شده

باشند (با كشيدن خطوط رنگي در كف كارگاه، گاردريل ها و غيره).

جاييكه معابر دسترسي از زير نوار نقاله مي گذرد يا در زير آن قرار گرفته است ، ارتفاع راه عبوري از زير نوار نقاله

بايد بيشتر از 2 متر و عرض معبر بايد حداقل 600 ميليمتر باشد. براي يك معبر كه از بالاي نقاله مي گذرد، راه

عبور بايد حداقل 1 متر عرض داشته باشد و بايد مجهز به گاردريل كافي، مناسب و ايمن باشد .

راه هاي سرويس را مي توان به دو گروه تقسيم كرد:

1‐ به خوبي مشخص شده باشد. مثلاً يك راه عبور در طول نوار نقاله و يا يك راه دسترسي در زيرنوار نقاله:

براي قسمت هاي خطرناك موجود در راستاي نوار نقاله كافيست.

2 – تنها اعمال الزامات ايمني آمده در بخش 4 بطور ضعيف مشخص شده باشد يا نامشخص باشد.

مثلاً در زير نوار نقاله براي داشتن اجازه دسترسي به قسمت هاي ايمن دستگاه:

6 بايد براي تمام اجزايي كه خطرناك تلقي مي شوند اعمال شوند.

 سقوط يا پرت شدن اشياء

خطرات افتادن يا پرت شدن قطعات دستگاه يا بارها، هنگامي ايجاد مي شود كه اجزاي دستگاه بشكنند

يا زماني كه ضربه و تكان ناگهاني در مجموعه بوجود آيد.

اجزاي نوار نقاله

خطرات ناشي از سقوط يا پرت شدن اجزاي نقاله مي تواند به دلايل زير ايجاد شود:

‐نيروهاي وارده در شرايط كاري عادي (نيروي گريز از مركز، فشار)

‐نيروهاي غيرعادي كه به طور معمول قابل پيش بيني هستند (تكان خوردن، كوبيده شدن)

‐فرسودگي اجزا

لذا اهميت دارد كه اقدامات لازم براي جلوگيري از بروز خطراتي مانند افتادن غلطك هاي هرزگرد پاييني

يا پاره شدن تسمه انجام شود.