تولید دود و گاز در طی جوشکاری کردن فلزات
تولید دود و گاز در طی جوشکاری کردن فلزات
تولید دود و گاز در طی جوشکاری کردن فلزات
دمای زیاد قوس که از سوختن پوشش فلزات و پوشش الکترود و کثیفی سطح قطعه کار یا درجه حرارت
زیاد قوس باعث سوختن روپوش الکترود شده که موجب دود، گازهای مختلف، گرد و غبار و… می شود
که موجب تولید دود، گازهای مختلف و گرد و غبار و بخارات فلزی در قوس و اطراف آن می شود.
این ذرات معلق و گازها برای مجاری تنفسی جوشکاران زیان بخش بوده که به ترکیب شیمیایی آنها
بستگی دارد البته حداکثر غلظت مجاز که جوشکار می تواند در معرض آنقرار گیرد توسط سازمان های
ذی ربط تعیین و اعلام می شود عمده گازهایی که تولید می شوند عبارتند از:
منواکسید کربن CO = که از سوختن ناقص کربن و تجزیه ترکیب کربنی شکل می گیرد گازی است
بی رنگ و بی بو، که از هوا سبک تر است و حداکثر میزان مجاز آن 55 – 50 میلی گرم در یک متر
مکعب هوا است .در جوشکاری با الکترود روپوش دار و از تجزیه گاز در جوشکاری با گاز محافظ CO2 و
همچنین موقع جوشکاری قطعات رنگ شده به وجود می آید.
تنفس این گاز موجب سرگیجه، تهوع و استفراغ شده و تاری دید را موجب می شود.
گاز کربنیک ) CO2 : در جوشکاری SMAW و GMAW روی فولادها با الکترودهای روپوش دار از
سوختن سلولز، گرافیت و از تجزیه کربنات کلسیم موجود در روپوش مقدار زیادی گاز CO2 به عنوان
گاز محافظ به وجود می آید درجوشکاری با گاز CO2 ناحیه قوس و اطراف آن را پوشش می دهد و
باعث می شود که فضای تنفسی جوشکار را اشغال نموده موجب کاهش شدید اکسیژن شود
تراکم بیش از 5000 میلی گرم در متر مکعب باعث مسمومیت می شود.
گازهای N2O2 و N2O و NO = از ترکیب اکسیژن با ازت هوا که در گرمای قوس به وجود می آید