تعریف جوشکاری با قوس الکتریکی و الکترود روپوش دار SMAN

این فرایند یک نوع جوشکاری ذوبی است که لبه های کار در اثر گرمای قوس الکتریکی

ذوب شده و مذاب لبه ها به کمک مذاب حاصل از ذوب الکترود با هم مخلوط شده و

سپس منجمد شده و قطعات به هم جوش می خورند.

ابتدا به وسیله الکترود ذغالی و سپس با الکترود فلزی بدون روپوش فرایند جوشکاری

قوس الکتریکی شکل گرفت و در سال 1905 میلادی الکترود روپوش دار کشف شد که

باعث سادگی شروع کار و بهبود پایداری قوس و کیفیت جوش گردید و کاربرد آن

روز به روز گسترش یافت پژوهش های مختلف توسط انجمن های جوشکاری از جمله

انجمن جوشکاری آمریکا AWS و انجمن مهندسین آمریکا ASME صورت گرفته و

کماکان ادامه دارد و با عنوان استانداردهای مختلف ارائه می گردد.

در این روش به دلیل روپوش الکترود امکان جوشکاری اتوماسیون وجود ندارد و

همواره از روش دستی استفاده می شود.

از طرفی به دلیل قابلیت های زیاد از جمله حمل و نقل راحت و امکان استفاده از

کابل های بلندتر در صورت نیاز و استفاده از الکترودهای متنوع از نظر آلیاژ در زمینه

ساخت و تعمیرات به کار گرفته می شود . همچنین به دلیل پایداری قوس و امکان

جوشکاری در هوای آزاد و در ارتفاع امروزه در ساخت ساختمان های فولادی، پل های

فلزی، کشتی سازی، سازه های دریایی، قالب های بتن و دریچه های سدها، دکل مخابرات،

مخازن تحت فشار، جوشکاری لوله گاز و نفت و سایر تأسیسات نفتی و… کاربرد فراوان دارد.

چگونگی جوشکاری قوس الکتریکی و الکترود روپوش دار :SMAW

بیشترین اتصالات جوشی، با روش ذوب فلز مبنا در دو طرف خط اتصال ساخته می شود،

فلز ذوب شده یک حوضچه مذاب بین دو قطعه ایجاد می کند 1 حوضچه مذاب جامد شده،

پل فلزی پیوسته ای تولید می کند که قادر به انتقال نیرو بوده و آب بندی نیز می باشد.