ثبات ها و گذرگاه های دستورالعمل و واحد اعشاری

ثبات ها و گذرگاه های دستورالعمل و واحد اعشاری

گذرگاه داده : یک گذرگاه داده در واقع مجموعهای از سیمها و مسیرهایی می باشد که از طریق

آنها اطلاعات و دادهها باید به پردازنده رسیده و یا از آن گرفته شود. هر چه گذرگاه داده یک

سیستم بزرگتر باشد، اطلاعات بیشتری را می توان از طریق آن عبور داد. امروزه پردازنده های

نوع پنتیوم و پنتیوم Pro با گذرگاه های داده 64 بیتی طراحی شده اند بنابراین قادرند که 8 بایت

اطلاعات را در واحد زمان انتقال دهند در حالی که پردازنده های 486 دارای گذرگاه داده 32 بیتی

میباشند یعنی تنها 4 بیت داده را در واحد زمان قادرند عبور دهند.

 

 

اهمیت به کارگیری گذرگاه های بزرگتر، همزمان با بالا رفتن سرعت مادربوردها و دستیابی مادربوردها

به امکان اجرای همزمان چندین دستورالعمل، مطرح گردید. در حالی که اکثر مادربوردهای امروزه در

سرعتهای 60 یا 66 مگاهرتز عمل میکنند، هر چه گذرگاه، داده بزرگتری در اختیار داشته باشد

میتواند مطمئن شود که در واحد زمانی تعداد دادههای بیشتری را میتواند بین حافظه که

سرعت کلی دارد و CPU منتقل کند. البته پردازنده های پنتیوم و پنتیوم Pro با کمک تکنیک جدیدی به نام

bursting میتوانند در یک واحد زمانی مقادیر بیشتری اطلاعات را انتقال دهند. در این روش از یک حافظه مجازی

Cache که در داخل خود پردازنده طراحی شده کمک گرفته میشود.

 

 

نکته دیگری که در مورد گذرگاه های

داده می توان مطرح کرد. اندازه آنها در داخل و خارج از پردازنده میباشد. البته در اکثر موارد این اندازه

یکسان میباشد. تنها در برخی از مدل های قدیمی مثل Intel 386 SX یا Cyrix 486 SLX

جهت پایین آوردن هزینه، گذرگاه داده داخلی32 بیتی و گذرگاه داده خارجی 16 بیتی میباشد

که چنین حالتی باعث پایین افتادن سرعت انتقال داده ها میشود.همچنین سرعت انتقال داده ها

بر روی خطوط گذرگاه نیز عامل مهمی به شمار می آید.

ثبات ها و گذرگاه های دستورالعمل و واحد اعشاری