رفتار پیچیده یک سیستم کامپیوتری

رفتار پیچیده یک سیستم کامپیوتری

رفتار يك سيستم پيچيده، تركيبى از حلقههاى تو در توى بازخوردهاى مثبت و منفى است كه به تنظيم روندها و

جريانهاى تبادل ماده، انرژى و اطلاعات در درون ســيســتم مىانجامد. در بســيارى از ســيســتمهاى پيچيده كه

رفتارى خودســازمانده دارند، ســاز و كارهايى تخصــصــى براى منظم كردن بازخوردها و مرتبش كردنشــان با يكديگر

تكامل يافته اســت. دســتگاه عصــبى در جانوران، و نهادهايى مانند رسانهها و خبرگزاریها در جوامع مدرن از مراكزى

هستند كه اين وظيفه را بر عهده مىگيرند.

 

 

در نظريه ى سيستمها، براى تحليل آنچه كه دريك مجموعهى بغرنج از عناصر و روابش متكثر رخ مىدهد،

از ابزارهاى نظرى خاصى استفاده مىكنند. اين ابزارها، در نهايت امكان مدلسازى رياضى و تحليلهاى كمى

را هم به دست مىدهند، و اين چيزى است كه نظريهى سيستمها را در چشم دانشمندان تجربى جذاب و جدى

ساخته است. براى مدلسازى سيستمها، بايد نخست چارچوبى انتزاعى ساخت تا ساير مفاهيم بر آن سوار شوند.

فرض كنيد سيستمى ساده مانند يك تكه سنگ را داشته باشيم. اين سيستم، در برابر شرايش متفاوت محي ى،

رفتارهايى خاص را از خود نشان مىدهد، كه به شـــمارى متناهى -هرچند نه لزوما معدود- از متغيرها بســـتگى دارد.

 

 

ســـنگ، ســـيســـتمى اســـت با عناصـــرى (مولكولهايى ويژه) و رواب ى (نيروهاى بين مولكولى)، كه حد و مرزى

آن را محي ش جدا مىكند (ســ ح ســنگ). اگر اين سيستم را به عنوان پرتابهاى در نظر بگيريم، مىبينيم كه رفتارش به

شمار كمى از متغيرها وابســته اســت. مثلاً مقاومت هوا، نيروى اوليه، شــتاب گرانش، و جرم سنگ، عاملهايى هستند

كه رفتار سيستم را در شرايش “پرتاب شدن به هوا” تعيين مىكنند.

ما مىتوانيم فضايى فرضى را در نظر بگيريم كه به تعداد متغيرهاى ياد شده، بعد داشــته باشــد.

يعنى محورى براى نشــان دادن مقادير متفاوت گرانش داشته باشند.

 

 

رفتار پیچیده یک سیستم کامپیوتری