فیلم سازی و مراحل پیشرفت آن

فیلم سازی و مراحل پیشرفت آن

برای داشتن شناخت مقدماتی از سینما ابتدا الزام است قالب های سینمایی را بشناسیم. این امر به ما کمک می کند که توقع ها و انتظارهای خود را بر مبنای آن قالب مشخص بنا کنیم. کلی ترین تقسیم بندی در زمینه سینما، تقسیم آن به دو قالب فیلم مستند و فیلم داستانی است. این تقسیم بندی و گیرایی فیلمسازان به سینمای مستند و داستانی از همان آغیز پیدای سینما در جهان وجود داشته است. وقتی برادران لومیر به عنوان یكی از نخستین مخترعان سینما در فرانسه، دوربین شیان را در ایستگاه قیار کاشتند و از رسیدن یک قاری به ایستگاه فیلم گرفتند .یا خرور کارگران از کارخانه را فیلم برداری کردند، نمی دانستند که دارند نخستین فیلم های مستند سیینما را می سازند.به این ترتیب برادران لومیر را باید درواقع برادران لومیر نخستین مستندسازان جهان به شمار آورد.

اما در مقابل فیلمسازی به نام ژرژ مه لیس که او هم فرانسوی بود و کار اصلی اش اجرای نمایی و شعبده بازی در سالن های نمایی پاریس بود، به جای فیلمبرداری از واقعییت های روزمره، تخیل خود را به کار گرفت و به ساختن فیلم های داستانی پرداخت. ژرژ مه لیس را در واقع پدر سینمای داستانی می دانند. او کسی بود که بسیاری از هقه های سینمایی را کشف کرد و در فیلم هایی به کار برد. سفر به ماه، سفرهای گالیور و سیندرال از جمله فیلم های داستانی ژرژ مه لییس به حساب می آیند.

کارگردان فیلم :

کارگردان کسی است که مسئولیت تبدیل فیلمنامه به فیلم را به عهده دارد. اگر کارگردان نویسنده فیلمنامه باشد، کارش راحت تر است و می داند که فیلمنامه چه می خواهد و در چه زمان و مكان و فضاها و صحنه هایی اتفاق می افتد اما اگر نویسنده فیلمنامه فرد دیگری باشد، کار او اندکی سخت تر است .وظیفه کارگردان در مرحله پیش تولید این است که فیلمنامه را با دقت بخواند و بر مبنای آن دست به انتخاب مكان ها، بازیگران و سبک فیلمبرداری بزند.

در سینمای هالیوود کارگردان نسبت به تهیه کننده اختیار کمتری دارد و نمی تواند آنچنان که دلش می خواهد در انتخاب بازیگران و دیگر عوامل فیلم و حتی مكان ها و امكانات صحنه عمل کند و بیشتر تابع خواست ها و نظرات تهیه کننده یا تهیه کنندگان فیلم است. اما در سینمای اروپا و به طور کلی سینمایی که از نظر مالی استقلال بیشتری دارند، کارگردان قدرت و اختیار قابل توجهی دارد و نه تنها بازیگران و عوامل فیلم را با دقت و بر مبنای تصویری که از آنها در ذهن دارد، انتخاب می کند بلكه کنترل زیادی بر مراحل تولید فیلم و اجرای دلخواه آنها دارد. در سینمای تجاری ایران نیز امروز بیشتر تهیه کننده ها هستند که نقش مهمی در روند ساخته شدن فیلم ایفا می کنند. این آنها هستند که بازیگران را انتخاب می کنند و حتی فیلمنامه و ماجراهای داستانی را نیز به سلیقه خود تغییر می دهند و کارگردان نمی تواند مانع از این کار آن ها شود چرا که سرمایه فیلم در دست آنهاست و آنها به راحتی می توانند او را کنار گذاشته و فرد دیگری را جایگزین او کنند.

تولید ( فیلم برداری ) :

در مرحله تولید، این کارگردان است که نقش اصلی را به عهده می گیرد.

کارگردان مسئول دکوپاژ (تقطیع) فیلمنامه و نظارت کامل بر مراحل فیلمبرداری و هدایت

بازیگران فیلم است. نقش کارگردان تا آن اندازه در تولید یک فیلم مهم است که برخی از

کارگردان ها به عنوان کارگردان مولف شناخته می شوند، یعنی کسی که یک فیلم را تماما

خلق کرده و از ایده به اجرا درآورده است. کارگردانانی مثل آلفرد هیچكاک، هوارد هاوکز،

اینگمار برگمن، لوئیس بونوئل و جان فورد در تاریخ سینما به عنوان کارگردانان مولف

شناخته می شوند. کارگردان نه تنها وظیفه اش تبدیل فیلمنامه به متنی آماده برای فیلمبرداری

است بلكه اوست که باید جای دقیق دوربین و هرکت های آن، و جای بازیگران و ورود و

خروج آنها از صحنه را تعیین کند. فیلم سازی و مراحل پیشرفت آن

وظایف کارگردان :

یكی از اصلی ترین وظایف کارگردان، رهبری و هدایت بازیگران است. اوست که براساس

تعریفی که فیلمنامه نویس از یک شخصیت کرده، از بازیگران می خواهد آن نقش را عینا و

به درستی ایفا کنند. کارگردان ها معمولا وقت زیادی را برای توضیع یک ژست یا حرکت

سینمایی یا نحوه بیان یک دیالوگ برای هنرپیشه ها صرف می کنند. بازیگران، گروهی از

افرادی اند که در نقش شخصیت های فیلمنامه ظاهر می شوند و برخلاف کارگردان و بقیه

عوامل که در پشت دوربین قرار دارند، در برابر دوربین قرار می گیرند. بازیگران عمدتا

دو دسته اند: حرفه ای و غیر حرفه ای (آماتور). بازیگران حرفه ای خود به چند دسته تقسیم

می شوند: بازیگران نقی های اصلی یا ستاره های سینما، بازیگران نقش های فرعی مكمل

( و سیاهی لشكرها )افراد ناشناسی که در برخی صحنه های شلوغ و پرجمعیت فیلم در

برابر دوربین ظاهر می شوند.فیلم سازی و مراحل پیشرفت آن

پس از تولید (تدوین):

بعد از فیلمبرداری یک فیلم، مراحل بعد از تولید فرا می رسد. نخستین مرحله پس از تولید، تدوین یا مونتاژکلمه ای فرانسوی و معادل همان تدوین است یک فیلم به وسیله فردی به نام تدوین گر یا مونتور است. تدوین گر نیز گاهی می تواند خود کارگردان فیلم باشد. برخی از کارگردان های سینما تدوین کارهای خود را خود انجام می دهند و دوست ندارند، نماهای فیلم هایی را که گرفته اند به دست فرد دیگری بدهند. برای مثال، گریفیث استاد بزرگ سینمای صامت و سازنده فیلم های تولد یک ملت و تعصب ( و سیسیل به دومیل کارگردان بزرگ سینمای کالسیک آمریكا )کارگردان ده فرمان (، معموال فیلم های خود را خود مونتاژ می کردند یا برادران کوئن در آمریكا )سازنده فیلم هایی مثل آه برادر کجایی؟ و مردی که آنجا نبود ( همه فیلم های خود را خودشان مونتاژ کرده اند. در ایران نیز بهرام بیضایی از جمله کارگردان هایی است که معموال فیلم های خود را خود تدوین کرده است. در سینمای روسیه، کارگردان های بزرگی مثل سرگئی آیزنشتاین و پودوفكین، نه تنها خود تدوین گر فیلم هایشان بودند بلكه با این کار نظریه های جدیدی در زمینه مونتاژ در سینما ارائه کردند که هنوز معتبرند .فیلم سازی و مراحل پیشرفت آن