انواع نما و تاثیرات آن بر فیلمسازی (بخش دوم )

انواع نما و تاثیرات آن بر فیلمسازی (بخش دوم )

نماي سر پایین ( High Angle Shot ) :

نمایی که از بالاي سر سوژه و رو به پایین فیلم برداري می شود .

در این حالت دوربین رو به پایین به سوژه نگاه می کند .

این نما ، ارتفاع و ظاهر شخصیت ها را تغییر می دهد و حرکت آنها

را کند جلوه می دهد ، به این دلیل چنین نمایی می تواند ، شخصیت مورد نظر

را آسیب پذیر نشان دهد . براي مثال نماي سرپایین از شخصیتی که در بیابانی

سرگردان است .

 

 

نماي خیلی سرپایین ( Extreme High-Angle Shot ):

نمایی از بالاي سر سوژه ( عمودي) ، که معمولا با بازو ، برج ، هلیکوپتر و…

فیلم برداري می شود . در چنین تصاویري شخصیت ها نمود چندانی ندارند و

فقط تصویري کلی از عرصه یا چشم انداز ماجرا به دست می آید .

 

نماي از بالاي سر ( Overhead Shot ) :

نمایی که درست از بالاي سر شخصیت یا از فضاي بالاي وقوع رخداد

گرفته می شود . این نما براي نشان دادن اسارت شخصیت در محیطی کوچک

یا سردرگمی و اغتشاش حاکم بر صحنه موثر است.

انواع نما و تاثیرات آن بر فیلمسازی (بخش دوم )

 

نماي هوایی ( Aerial Shot ) :

نمایی که از هوا و با کمک تجهیزات متصل به هلیکوپتر ، هواپیما ،

بالن و غیره گرفته می شود . نماي هوایی هنگامی مورد استفاده قرار می گیرد

که امکان استفاده از جرثقیل ممکن نیست و یا زمانی که نمایش محل ماجرا

به طور همه جانبه لازم است . گرفتن نماي هوایی بسیار مشکل است اما

جزء نماهاي بسیار جذاب و تاثیرگذار است .

 

 

نماي ( دید) چشم پرنده ( Bird’s – Eye View ):

نمایی که از دوربینی که در فاصله اي دور ، از بالا به پایین نگاه می کند

فیلم برداري می شود . این نما معمولا با جرثقیل یا هلیکوپتر ،

فیلم برداري می شود . چنین نمایی از این زاویه و با این فاصله ، بر شخصیت ها و

اماکن خاصی تاکید ندارد ،بلکه تنها دیدي کلی و اطلاعاتی عمومی به تماشاگر می دهد .