یاتاقان های با تغذیه ی فشاری

یاتاقان های با تغذیه ی فشاری

در یاتاقان های خودکفا ظرفیت تحمل بار به علت اتلاف گرما در یاتاقان چندان زیاد نیست برای افزایش انتقال حرارت

از یاتاقان دو راه وجود دارد یا می توان با سیال خارجی بدین امر رسید که تضمینی برای نگه داری دمای روان کار به

زیر حد مجاز وجود ندارد و یا می توان با افزایش دبی روان کار ورودی، دمای آن را پایین نگه داشت

افزایش دبی روان کار توسط یک پمپ خارجی صورت میگیرد، از این رو به آن ها یاتاقان های با تغذیه ی فشاری

گفته می شود برای ایجاد جریان بیشتر در یاتاقان و افزایش اثر خنک کنندگی از یک شیار محیطی در مرکز یاتاقان به

همراه یک سورا ورودی روغن در نقطه ی مقابل منطقه ی باربری یاتاقان استفاده می شود که این موضوع در شکل

زیر نمایش داده شده است .

 

 

لقی شعاعی

یکی از پارامترهای مستقل در طراحی یاتاقان های لغزشی، لقی شعاعی می باشد چنانچه لقه ی شعاعی

که انتخاب گردد، الی بسیار نازکی از روانکار تشکیل شده که داغ شدن و نهایتا سوختن یاتاقان را در بر دارد از

طرفی لقی شعاعی به مرور زمان به علت سایش افزایش مییابد در شکل زیر اثر لقی شعاعی بر پارامترهای

یک یاتاقان نمایش داده شده است همانگونه که مشخص است در صورت کوچک بودن لقی شعاعی، کمترین

ضخامت الیه ی روان کار بسیار نازک و دمای آن بسیار زیاد خواهد شد در دمای بالا امکان شکست یاتاقان

وجود دارد چنانچه ضخامت الیه روان کار بسیار کج باشد، ذرات خارجی ممکن است موجب خراش سطح یاتاقان

شوند یا اینکه درون آن فرو روند.

 

 

در پست های قبل یاتاقان هایی بررسی شدند که در آن روانکار تمامی آنتالپی تولیده شده در یاتاقان را با خود

به تشتک میبرد در این قسمت یاتاقان هایی بررسی میشوند که روانکار گرم در پوسته باقی می-ماند بعبارتی روانکار

از طریق انتقال حرارت در پوسته ی یاتاقان خنک میشود