ترانسفورماتورهای جوشکاری

ترانسفورماتورهای جوشکاری

مبدل جریان هستند یعنی ولتاژ برق ورودی که 220 و 380 ولت است را به برق ولتاژ

پایین برای جوشکاری تبدیل می کنند و به آنها ترانسفورماتور کاهنده ولتاژ گویند و دارای

قسمت های زیر می باشد .

هسته آهنی : که از ورقه های نازک فولادی که درصد سیلیسم آنها بیشتر از فولادهای

معمولی است استفاده شده است تا خاصیت آهن ربایی را در خود ذخیره نکند .همچنین

به دلیل لایه های نازک عایق که بین ورقه ها وجود دارد از گرم شدن بیش از حد آنها

جلوگیری می کند.

 

 

سیم پیچ ها : یکی سیم پیچ اولیه که از سیم عایق دار نازک با تعداد حلقه های زیاد روی هسته

پیچیده شده است  به برق ورودی وصل می شود و حوزه مغناطیس متغیر )یا میدان مغناطیسی

( در هسته ایجاد می کند.

و دیگر سیم پیچ ثانویه است که دارای تعداد حلقه های کمتر و با قطر بیشتر بوده و میدان مغناطیسی

از وسط آن عبور می کند، میدان مغناطیسی باعث می شود الکترون های آزاد سیم تحریک شده

و جریان الکتریکی در سیم پیچ ثانویه به وجود آید که جریان القایی نام دارد که ولتاژ کمتری از ولتاژ

اولیه دارد )ترانسفورماتور کاهنده( ولتاژ ثانویه با نسبت تعداد دورهای سیم پیچ اولیه به تعداد دور

سیم پیچ ثانویه )ضریب تبدیل( بستگی دارد و روابط زیر برقرار است:

 

 

تجهیزات مورد استفاده در جوشکاری SMAN

ترانسفورماتور، رکتی فایر و دینام جوشکاری برای تأمین قدرت در جوشکاری قوسی مورد استفاده

قرار می گیرند.

وظیفه این دستگاه ها تأمین جریان الکتریسیته مناسب برای جوشکاری است که امکان تنظیم آمپر

در آنها فراهم باشد.

قرون وسطی پیشرفت هایی در جوشکاری ایجاد کرد که در آن جواهرسازان به طور مرتب به فلز

متبلور زدند تا پیوند رخ دهد. در سال 1540، Vannoccio Biringuccio منتشر De la pirotechnia،

که شامل توصیف عملیات جعل است. صنعتگران رنسانس در این فرآیند ماهر بودند و صنعت در

قرن های بعد ادامه یافت.