ویژگی های روغن هیدرولیک بخش دوم

ویژگی های روغن هیدرولیک بخش دوم

6. کشش سطحی روغن هیدرولیک باید ناچیز باشد تا کف نکند.کف زایی روغن می تواند

سبب اتلاف توان ، ایجاد خلاءزایی (کاویتاسیون) و زیان های ناشی از آن شود.

7. روغن باید فقط با مقدار کمی آب ،امولسیون تشکیل دهد(حداکثر با % 1 حجم) زیرا

در غیر این صورت این، لزجت آن تغییر خواهد کرد.در شرایط کاری باید آب نفوذ کرده در روغن ،

آسان و سریع از روغن جدا شود.

8. در دمای کار سیستم نباید از روغن بخارات زیان آور متصاعد شود.همچنین با هیچ ماده ای

که سبب تولید چنین بخارات خطرناکی می شود نباید مخلوط شود.

9. ظرفیت گرمایی ویژه روغن باید زیاد باشد تا بتواند گرمای تولید شده را مهار کند.

10 . مواد جامد موجود در روغن بایستی به حداقل برسند تا سبب انسداد سیستم در

مجاری باریک و در نتیجه اختلال سیستم نشوند.

11 . روغن بایستی از خوردگی اجزای ساینده و حساس جلوگیری کند.

و همچنین اجزای آب بندی مانند کاسه نمدها  باشد.

13 . روغن باید در صورت گرم شدن یا اکسیداسیون سریع ، خواص مکانیکی اش را از دست ندهد.

14 . دوام روغن باید حتی الامکان زیاد باشد.حالت پیر سختی با استفاده از عدد خنثی

اندازه گیری می شود که در شرایط مطلوب مقدار آن برابر است با: NZ سازی NZ=1.5 mg kalilauge/1gol

kalilauge = *هیدرواکسید پتاسیم

اقدامات لازم برای جلوگیری از نفوذ آب به روغن

15 . عملاً روغن نباید هوا جذب کند یا تشکیل کف بدهد. تشکیل کف در روغن بایستی به

سختی انجام گیردو دفع آن هرچه سریع تر باشد. هوا سبب اکسایش سریع روغن میشود.

هر چه سطح تماس روغن با هوا کمتر باشد هوای کمتری جذب روغن می شود،

بنابراین برای کاهش نفوذ هوا در روغن بایستی اقدامات زیر بعمل آید:

– اتصالات خط مکش که همیشه تحت خلاء هستند باید به خوبی آب بندی شوند.

– انتهای خطوط برگشت روغن بایستی درون مخزن و زیر سطح روغن قرار گیرد.

– لوله کشی سیستم هیدرولیک باید به گونه ای باشد که در هیچ قسمتی از آن هوا

محبوس نشود(حبس هوا سبب حرکت ضربه ای یا برگشت به عقب میز متحرک هیدرولیکی نیز می شود)