سیالات هیدرولیک و روغن های هیدرولیکی

موارد زیر ، یعنی:

– کارآیی رضایت بخش سیستم

– کار بی اختلال سیستم هیدرولیک (اطمینان پذیری کاری)

– بازده مناسب

– دوام (عمر )بیشتر آن

داشتن اطلاعات دقیق از تناسب سیال هیدرولیک به کار رفته با سیستم مورد نظر ،

همچنین آگاهی از ویژگیهای سیال هیدرولیک لازم و ضروری است.

طراحی سیستمهای هیدرولیکی بایستی به گونه ای باشد که از مزایای سیال هیدرولیک

تحت فشار حداکثر استفاده به عمل آید و معایب آن به حداقل برسد.انتخاب صحیح سیال

هیدرولیک ، شرطی مهم برای کار رضایت بخش سیستم های کنترل و قدرت هیدرولیکی است.

آب :

ساده ترین و ارزان ترین سیال هیدرولیک ، آب است.اما این سیال هیدرولیک معایب

عمده ای دارد که سبب کاهش صحیح استفاده از آن شده است، برای مثال:

-سبب ایجاد خوردگی و زنگ زدگی در سطوح اجزای فلزی می شود.

– گرانروی آب کم است به همین دلیل آب بندی اجزای سیستم هیدرولیک آبی مشکل است

– روانکاری اجزای متحرک پمپها یا موتورهای هیدرولیکی آبی ، به خوبی انجام نمی شود و

در نتیجه خیلی زود خراب می شوند اما در پرسها و سیستمهای هیدرولیک خیلی بزرگی

که به صورت مخزنی (مقدار سیال هیدرولیک مورد استفاده بسیار زیاد باشد) کار می کنند

عمدتاً از آب به عنوان سیال هیدرولیک استفاده می شود.در این گونه از سیستم ها

برای جلو گیری از زنگ زدگی و ایجاد خوردگی در این سیستمها از گلیسیرین یا

مواد ضد خوردگی دیگر استفاده می شود.

اجزای اصلی سیستم نیز از فلزات مقاوم در برابر خوردگی مثل فولادهای کروم

نیکل یا برنز ساخته می شوند.

هرچند آب از روغن ارزانتر است و مزایایی نیز دارد (مثلا لزجت آب به دما بستگی ندارد)

ولی روغن کاربرد گسترده ای پیدا کرده است.مزایای روغن نسبت به آب ، برای نمونه

عبارتند از:

-خطر خوردگی آن کم یا صفر است

-روغن خاصیت روانکاری نیز دارد

-لزجت روغن به مراتب بیشتر از آب است در نتیجه حتی با استفاده از کاسه نمدهای ارزان

می توان تا حد زیاده از نشتی سیستم جلوگیری کرد

با این همه روغن های هیدرولیک به دلیل داشتن لزجت زیاد معایبی نیز دارند:

-شدیداً به دما وابسته اند

-ضریب انتقال گرمای ناچیزی دارند

-لوله های سیستم های هیدرولیک روغنی بایستی قطورتر باشند.

-خطر آتش خیلی بالایی دارند