زبان های برنامه نویسی و زبانهای برنامه نویسی کنترل نرم افزاری

زبان های برنامه نویسی و زبانهای برنامه نویسی کنترل نرم افزاری

یک زبان برنامه نویسی یک زبان رسمی است که شامل مجموعه ای از

دستورالعمل های مورد استفاده برای تولید انواع خروجی است.

زبان برنامه نویسی برای ایجاد برنامه هایی که الگوریتم های خاصی را اجرا

می کنند استفاده می شود.

اکثر زبان های برنامه نویسی شامل دستورالعمل هایی برای رایانه هستند،

اگر چه ماشین های قابل برنامه ریزی هستند که از مجموعه ای محدود از

دستورالعمل های خاص استفاده می کنند، نه زبان های برنامه نویسی عمومی

رایانه های مدرن. در ابتدا، اختراع کامپیوتری دیجیتال پیش از آنکه اولین دستگاه

پخش فلوت است که در قرن نهم میلادی توسط برادران موسی در بغداد در دوران

عصر طلایی اسلام توصیف شده بود، پیش رفت. از اوایل دهه 1800، برنامه ها

برای هدایت رفتار ماشین آلات مانند حلقه های ژاکارد، جعبه های موسیقی و

پیانو های پخش استفاده شد. با این وجود، برنامه های آنها (مانند پیمایش بازیکنان پیانو)

نمی توانند در پاسخ به برخی از ورودی ها یا شرایط رفتار متفاوت ایجاد کنند.

 

 

هزاران زبان برنامه نویسی متفاوت ایجاد شده است، عمدتا در زمینه کامپیوتر، و

بسیاری دیگر هنوز ایجاد می شوند هر ساله. بسیاری از زبان های برنامه نویسی

نیاز به محاسبات در فرم ضروری (به عنوان یک دنباله ای از عملیات برای انجام)

مشخص می شود، در حالی که زبان های دیگر از فرم های دیگری از مشخصات

برنامه مانند فرم اعلام شده استفاده می کنند.

 

 

توصیف زبان های برنامه نویسی

(یعنی نتیجه مورد نظر مشخص نیست، بلکه چگونگی دستیابی به آن )

توصیف یک زبان برنامه نویسی معمولا به دو جزء نحو (فرم) و معنایی (معنا)

تقسیم می شود. بعضی از زبان ها با یک سند مشخصات مشخص (به عنوان مثال،

زبان برنامه نویسی C توسط استاندارد ISO مشخص شده است)، در حالی که

زبان های دیگر (مانند Perl) پیاده سازی غالب دارند که به عنوان یک مرجع رفتار می شود.

بعضی از زبان ها هم دارای زبان اصلی هستند که توسط یک استاندارد تعریف شده و

پسوند هایی که از اجرای غالب آن ها رایج هستند.

 

 

زبانهای برنامه نویسی کنترل نرم افزاری