سنگ های قیمتی و ارزش آنها در صنعت ایران

سنگ های قیمتی و ارزش آنها در صنعت ایران

سنگهای قیمتی (همچنین جواهر، سنگهای قیمتی، جواهرات، سنگهای قیمتی و

یا سنگهای نیمه قیمتی) نامیده می شود، یک قطعه از کریستال های معدنی است

که در شکل های برش و جلا استفاده می شود تا جواهرات و یا لوازم تزئینی دیگر

مورد استفاده قرار گیرد.  با این حال سنگهای معینی (مانند لاپلاس لازول، اوپال و جید)

یا مواد ارگانیک که مواد معدنی نیستند (مانند کهربا، جت و مروارید) نیز برای جواهرات

استفاده می شوند و بنابراین اغلب به عنوان سنگ های قیمتی نیز مورد استفاده

قرار می گیرند. اکثر سنگهای قیمتی سخت هستند، اما برخی از مواد معدنی نرم

در جواهرات به دلیل درخشندگی آنها و یا سایر خواص فیزیکی که ارزش زیبایی

شناختی دارند استفاده می شود. نکته یکی دیگر از ویژگی های است که ارزش

سنگ قبر را به ارمغان می آورد.

جواهرات و سنگ های قیمتی 

به غیر از جواهرات، از سنگهای قیمتی که قبلا ساخته شده و با سنگ های قیمتی

ساخته شده بودند، مانند سنگ های قیمتی مانند فنجان، انواع لوکس هنری لوکس بودند.

یک سازنده جواهر یک لیموتر یا یک گردنبند نامیده می شود؛ یک کارگر الماس،

یک قطعه الماس است. کنده کاری کارل فابره آثار قابل توجهی در این سنت است.

طبقه بندی سنتی در غرب، که به یونانیان باستان برگردد، با تمایز بین ارزشمند و

نیمه قیمتی شروع می شود؛ تمایز مشابه در فرهنگ های دیگر ساخته شده است.

در استفاده مدرن از سنگ های قیمتی الماس، یاقوت، یاقوت کبود و زمرد،

با تمام سنگ های قیمتی نیمه قیمتی است .

این تمایز نشان دهنده نادر بودن سنگ های مربوطه در دوران باستان و همچنین

کیفیت آنهاست: همه آنها با رنگ های خشن و بی نظیر به جز الماس بدون رنگ و

با سختی 8 تا 10 در مقیاس Mohs شفاف هستند. . سنگهای دیگر توسط رنگ،

شفافیت و سختی آنها طبقه بندی می شوند. تمایز سنتی لزوما منعکس کننده

ارزش های مدرن نیستند، به عنوان مثال، در حالی که گارنت ها نسبتا ارزان هستند،

یک گارنت سبز به نام سوزووییت می تواند بسیار ارزشمند تر از یک زمرد با کیفیت

متوسط ​​باشد. یکی دیگر از اصطلاحات غیرواقعی برای سنگ های قیمتی

نیمه قیمتی که در تاریخ هنر و باستان شناسی مورد استفاده قرار می گیرد

سنگ سخت است. استفاده از اصطلاحات “گرانبها” و “نیمه قیمتی” در یک زمینه تجاری،

مسلما گمراهکننده است، زیرا فریبنده است که برخی از سنگها به طور ذاتی

ارزشمندتر از دیگران هستند، لزوما این مورد نیست…