نیروها و توان ها در تراشکاری و سوراخکاری

حفاری یک فرایند برش است که از یک مته برای برش یک سوراخ مقطع دایره ای در

مواد جامد استفاده می کند. بیت مته معمولا ابزار برش دوار است که اغلب چند نقطه است.

این بیت در برابر قطعه کار فشار داده می شود و در سرعت های صدها تا هزاران سرعت در

دقیقه حرکت می کند. این باعث می شود لبه برش در برابر قطعه کار، برش تراشی از

سوراخ همانطور که حفر شده است.

در حفاری سنگ، سوراخ معمولا از طریق حرکت برش دایره ای ساخته نمی شود،

هرچند بیت معمولا چرخانده می شود. در عوض، سوراخ معمولا با چکیدن یک مته

به سوراخ با سرعت حرکت مکرر کوتاه ساخته شده است. عمل چکشی می تواند از

خارج از سوراخ (مته حفاری) یا درون سوراخ (مته سوراخ کننده، انجام شود. دریل

برای حفاری افقی استفاده می شود .

در موارد نادر، بیت های مخصوص به شکل سوراخ های غیر دایره ای

استفاده می شود.

سطح مقطع سوراخ شده

یک مقطع مربع امکان پذیر است سوراخ های سوراخ شده توسط لبه تیز خود در

سمت ورودی و حضور سوراخ ها در سمت خروج مشخص می شود (مگر اینکه آنها حذف شده اند).

همچنین در داخل سوراخ معمولا علامت های خوراکی مارپیچ است.

حفاری ممکن است بر خواص مکانیکی قطعه کار با ایجاد تنش های باقی مانده کم در

اطراف سوراخ و یک لایه بسیار نازک از مواد با شدت شدید و آشفتگی در سطح تازه

تشکیل شده تاثیر می گذارد. این امر باعث می شود که قطعه کار آسیب بیشتری به

خوردگی و انتشار ترک در سطح تنش ایجاد کند. برای جلوگیری از این شرایط زیان آور

ممکن است عملیات پایان دادن به انجام شود.

برای بیت های فلزی مته، هر تراشه از طریق فلوت ها حذف می شود. تراشه ها

ممکن است از مارپیچ های بلند یا پوسته های کوچک تشکیل شوند، بسته به مواد و

پارامترهای فرآیند. نوع تراشه ها می تواند نشان دهنده ماشینکاری بودن مواد باشد،

با تراشه های طولانی نشان می دهد که قابلیت کار با مواد خوب است.

هنگامی که حفره های حفاری ممکن است باید عمود بر سطح یخچال قرار گیرد.

این به حداقل رساندن تمایل بیت حفاری به “پیاده روی” است، یعنی از جهت خطی

در نظر گرفته شده از سوراخ سوراخ شده، باعث ایجاد سوراخ ناقص می شود.

نیروها و توان ها در تراشکاری و سوراخکاری