تاریخچه عناصر سیستم

تاریخچه عناصر سیستم

هنگامى كه در اواخر هرن بيستم موج جديدى از علاقه به رويكرد سيستمى ظهور كرد، هردوى اين پيشفرض ها

مورد ترديد قرار گرفت. از ديد امروزين ما، محيط از نظر واقعيت، اهميت، يا اصالت كاملا هم ارز سيستم محسوب مىشود.

در واقع رابطه ى سيستم و محيط رابطه اى بازگشتى است و هريك از آنها تنها در ارجاع به ديگرى معنا مىيابند.

با اين وجود، محيط به دليل فراگيرى و بيكرانگى اش، قابل تحليل و شناسايى نيست و رفتارهايش، برخلاف سيستم،

 

 

از قوانينى كه براى ما شــناختنى باشــد، پيروى نمىكند. علاقه ى تحويل ا نگارانه ى قديمى به عناصر هم امروزه جاى

خود را به تحليل روابش داده است. روابطى كه جنبه ى كيفىشـــان بر ارزش كمىشـــان مى چرخد، و با اين وجود در فهم

رفتار سيستم ها اهميت بيشترى برايمان دارند. از نگاهى هستى شناسانه، روابط و عناصر پديدارهايى چنين متمايز نيستند،

بلكه در واقع ماهيت بيرونى يكتايى هستند كه ما براى شناختنش ناچاريم تا آن را به دو ه ب متمايز عنصر/ رابه تجزيه كنيم.

 

 

 

بنابراين در نگرش سيستمی هواداری از عناصر يا روابش معنا ندارد. اين دو تنها رويكردهايی زبانی و رمزگانی برای توصيف

سيستم هستند. اجزاى سازنده ى سيستم، مى توانند سه شكل اصلى داشته باشند: الف) ساده ترين عناصر،

از جنس ماده هستند. عناصر مادى ملموس ترين و آشناترين اجزاى تشكيل دهنده ى سيستم ها هستند.

 

ساختار عناصرسیستمی 

اين عناصر

با ويژگیهاى بارزى قابل تشخيص هستند. ساختارشان را مىتوان با مدلهاى اتمى توصيف كرد، و قوانين

فيزيكی-شيميايى و مكانيكى بر رفتارشان حاكم است. مهمترين شاخص سنجش مقدار ماده در يك سيستم

، جرم ا ست. يكايى كه ماده را بر مبنايش اندازه گيرى مىكنند، گرَم است و معمولاً بر مبناى گرانش يا لختی،

يعنی ميزان برهم كنش يا مقاومت مكانيكى جســم نســبت به حركت تعريف مىشــود. قوانين حاكم بر رفتار ماده به

دليل ملموس بودن آن، زودتر از دو نوع عنصر ديگر بررسی می شود.

تاریخچه عناصر سیستم