زیست شناسی بخش دوم

زیست شناسی بخش دوم

زیست شناسی شاخه ای ازعلوم تجربی است.

زیست شناسی اصطلاح از کلمه یونانی βίος، BIOS، “زندگی” و پسوند -λογία، -logia، “مطالعه” گرفته شده است.

شکل لاتین این اصطلاح برای اولین بار در سال 1736 هنگامی که سوئدی دانشمند کارل لینا  از Biologi در

Bibliotheca botanica استفاده کرد. این کار دوباره در سال 1766 در اثر Philosophiae naturalis sive physicae

مورد استفاده قرار گرفت: توماس III، ژئولوژیست قومی، زیست شناسی، متخصص گیاه شناسی،

توسط مایکل کریستوف هانوف، شاگرد مسیحی ولف. اولین کاربرد آلمانی، Biologie، در سال 1771 ترجمه کار لیندایوس بود.

Theodor Georg August Roose در سال 1797 این اصطلاح را در مقدمه یک کتاب  استفاده کرد.

کارل فریدریش بوراچ این اصطلاح را در سال 1800 از دیدگاه مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و روانشناختی استفاده کرد.

اشیاء تحقیق ما، اشکال و تظاهرات مختلف زندگی، شرایط و قوانینی است که تحت عنوان این پدیده ها رخ می دهد

و علل که از طریق آن تحقق یافته اند، خواهد بود.

اگر چه زیست شناسی مدرن یک پیشرفت نسبتا جدید است، علوم مربوط به آن و درون آن از

دوران باستان مطالعه شده است. فلسفه طبیعی به زودی به عنوان تمدن های باستانی بین النهرین،

مصر، شبه قاره هند و چین مورد مطالعه قرار گرفت. با این حال، ریشه های زیست شناسی مدرن و رویکرد

آن به مطالعه طبیعت اغلب به یونان باستان رسیده است.

در حالیکه مطالعه رسمی پزشکی

طبقاتی از قبیله بقراط (حدود 460-370 ق.م)، ارسطو (384-322 پیش از میلاد) بود که بیشتر به گسترش

زیست شناسی کمک می کرد. اهمیت ویژه او تاریخچه حیوانات و آثار دیگر که در آن او نشان می دهد

طبیعت گرایان، و بعد از آن بیشتر کارهای تجربی که بر روی علیت زیست محیطی و تنوع زندگی متمرکز شده است.

جانشین ارسطو در Lyceum، Theophrastus، مجموعه ای از کتاب های مربوط به گیاه شناسی را منتشر کرد

که از مهمترین اهداف عهد باستان به علوم گیاهی، حتی در قرون وسطی، زنده ماند.