كاربرد مواد مركب در مقاوم سازی سازه های بتن مسلح

امروزه نگهداري از سازه ها به دليل بالا بودن هزينه ساخت و تعمير بسيار حائز اهميت است.

با مطالعه رفتار سازه هاي بتن مسلح و بتن پيش تنيده مشخص مي شود كه عوامل متعددي از دوام آنها مي كاهد،

مانند خوردگي بتن و فولاد، اشتباهات محاسبه و آسيب ديدگي هاي ناشي از بارهاي تصادفي خارجي.

در مقابل مي توان با نگهداري و تعمير به موقع، كاهش نفوذپذيري، مقاوم سازي و... زمينه هاي افزايش

دوام بنا را فراهم كرد. در حال حاضر روش هاي گوناگوني براي افزايش كارايي سازه وجود دارد.

كاربرد مواد مركب در مقاوم سازی سازه های بتن مسلح

براي مثال مي توان به بتن پاشي، اتصال ورق فولادي و يا پيش تنيدگي اشاره كرد. با توجه به معايب اين

روش ها مانند بازدهي كم و يا نياز به امكانات و فن آوري خاص، امروزه روش هاي مقاوم سازي سازه ها با

استفاده از ورق هاي مركب كه به سطح خارجي سازه بتني اتصال داده مي شوند، مورد توجه قرار گرفته اند.

اين ورق ها از جنس الياف شيشه، كربن و يا آراميد هستند كه به صورت پيش آغشته يا لايه لايه تهيه گرديده اند.

ا صولاً عمليات مقاوم سازي به منظور بهبود رفتار مكانيكي دال ها، شاه تيرها و تيرها در برابر خمش و برش، و

ستون ها در برابر بارهاي جانبي انجام مي شود كه ميزان آن بستگي به نوع الياف و مقدار لايه پوششي دارد .

كاربرد مواد مركب در مقاوم سازی سازه های بتن مسلح

پيش از شروع مقاوم سازي بايد سطح بتن را براي اتصال آماده كرد. متداول ترين روش، استفاده از ماسه پاشي

براي زبر كردن سطح و برداشتن لايه غير مقاوم است.كاربرد مواد مركب در مقاوم سازی سازه های بتن مسلح

بعد از آن اتصال به دو صورت پليمريزاسيون پيش آغشته در محل و يا استفاده از چند لايه تركيبي صورت

مي گيرد كه با رزين واسط به سطوح چسبانده مي شوند. در روش پليمريزاسيون در محل پيش آغشته ها نياز به

اعمال دماي 125 درجه سانتي گراد و فشار خلأ به صورت همزمان مي باشد. چرخه اعمال فشار و دما بايد به

گونه اي باشد كه عمل پليمريزاسيون به صورت كامل انجام گيرد تا رفتار ماده مركب در مقابل بارهاي خارجي به

صورت پيوسته و مناسب باشد. روش هاي فوق از سرعت زياد در اجرا و هزينه نسبتاً كم برخوردارند و

به عنوان روش هاي مؤثر براي مقاوم سازي سازه ها در مناطق لرزه خيز شناخته شده اند.